Het afgelopen seizoen bracht de nodige uitdagingen met zich mee voor onze jonge duiven met een oude ring. Laten we eerlijk zijn, aanvankelijk was het misschien een beetje teleurstellend, maar laten we eens nader bekijken of dit wel terecht is.
Ik begon met een enthousiaste groep van 11 jonge duiven, die vanaf de allereerste Vitesse-vlucht telkens werden geconfronteerd met een oostelijke wind. Dit was niet bepaald gunstig voor hun ontwikkeling. Bovendien kwam het volgende probleem om de hoek kijken: de jonge doffertjes, die slechts zo’n 15 weken oud waren, moesten worden ingekorfd bij de oudere doffers. Dit was een zware opgave voor hen, om te concurreren met de ervaren doffers.
Desondanks deden ze waardevolle ervaring op tijdens de vit/midfond-vluchten en maakten ze zelfs enkele uitstapjes naar Melun met Brabant 2000. Uiteindelijk bleven er van de oorspronkelijke 11 jonge duiven nog 6 over, waarvan ik overtuigd ben dat ze volgend jaar voor plezier en succes zullen zorgen. Het zou echter nog bevredigender zijn geweest als we een paar keer een vroege prijs hadden gewonnen.
Wat betreft dit ploegje jonge duiven, moeten we echter ook naar onszelf kijken. Het is begrijpelijk dat er geen echte kopduiven uit zijn voortgekomen. Soms, als dingen niet gaan zoals gehoopt, zijn we snel geneigd om in de knoop te raken met gedachten en overal aan te twijfelen. Zo begon ik deze jonge duiven te voeren als oude duiven, terwijl ze eigenlijk dezelfde leeftijd hadden als de jonge duiven die lichter en specifieker werden gevoerd, en zij presteerden juist uitstekend. Als je ze te zwaar voert, vliegen ze simpelweg geen prijzen meer. Het was dom van me om in deze val te trappen, en dat had nooit mogen gebeuren.
Sommige mensen twijfelden aan deze duiven, bewerend dat ik niet de bijbehorende liefhebbers had, dat je zonder hun specifieke systeem geen succes zou behalen, of dat ze te gevoelig waren voor coli. Maar ik doorzag deze vooroordelen al snel. Deze duiven blijken gewoon toppers te zijn, met kwaliteit en potentie voor de toekomst. Ook prima passend bij mijn systeem van duiven houden.
Mijn eigen systeem van duiven houden is wellicht niet gangbaar, maar ik ben er vastberaden in. Duiven die mijn aanpak niet aankunnen, hebben geen plaats in mijn hok, ongeacht hun afkomst.
Alles begint al bij het spenen. Zodra de jonge duiven zelfstandig kunnen eten en drinken, verdwijnen de voerbakken uit het hok en blijft de voederplank bewust onaangeroerd, zodat het voer zich vermengt met hun uitwerpselen. Hetzelfde geldt voor de drinkbakken, die ik alleen bijvul zonder ze schoon te maken. Ja, er zijn weleens duifjes die niet helemaal in orde lijken, maar een echte coli-uitbraak is al heel lang niet meer voorgekomen. Sterker nog, de laatste jaren heb ik helemaal geen coli meer in mijn hokken gezien. Dit is iets wat veel duivenmelkers met brandschone hokken en medicijnkasten vol medicijnen niet kunnen zeggen.
Bovendien heb ik genoten van het hok van Ton, waar we met 10 duiven zijn gestart, voornamelijk afkomstig van Edward,uit zijn Calis-duiven. We hoorden vaak dat hij de grootmeesters heeft verslagen. En dan hebben we nog de tweede duifkampioen in regio Noord, zelfs de vijfde in de hele afdeling 7. Dit is een indrukwekkende prestatie, vooral als je bedenkt dat we nog steeds 9 van de 10 duiven hebben.
Kortom, dit seizoen bracht uitdagingen, leermomenten en hoogtepunten met zich mee. Nu kijken we uit naar het volgende seizoen, vol nieuwe kansen en avonturen.
De autovlucht vanuit Melun voor de jonge duiven heeft inmiddels plaatsgevonden en dankzij een goed uitgevoerde lossing zijn de meeste duiven met minimale verliezen veilig
Als geboren liefhebber van flora en fauna, vond ik het geweldig om samen te vissen met mijn vader op snoek en karper, ik leerde waar
Het jonge duivenseizoen is volop aan de gang, en we hebben al vier vluchten achter de rug. De eerste twee vluchten hebben ons geweldige resultaten
Verlies is een onvermijdelijk deel van het leven, en op 22 juli bereikte ons het droevige nieuws van het overlijden van Joop Dok. Een naam
Nu de jonge duivenvluchten van start zijn gegaan, geniet ik volop van de duivensport, vooral na die prachtige prestatie van vorige week. Het gaat goed
Hey daar, duivenliefhebbers! Ik heb een ongelooflijk verhaal voor jullie. Vorige week zaterdag had ik een geweldige dagfond vlucht in gedachten, maar zoals altijd, liep
Ik moet eerlijk zeggen dat ik enorm geniet van deze nieuwe benadering van het houden van duiven. Het is even wennen geweest, maar de relaxte
En dan staan we weer eens in het spoor der kampioenen. Dit keer als grootmeester E23 Gien. Dat is toch wel weer leuk. Alleen wat minder leuk is, dat er staat dat na alle ellende met de steenmarter. Ik weer op weg ben geholpen door Robin Rigter en de combinatie H. en G. Calis. Daar is niks van waar natuurlijk. De oplettende lezers van dit blog weten hoe het echt in elkaar zit. Ik heb duiven gekregen van Ferry de Kok en Bert de Klerk. Ferry de Kok heeft duiven uit de lijnen van Robin Rigter en Gerard en Harold Calis.
Beetje verwarrend maar zo zit het dus echt in elkaar. Bewijst maar weer dat je niet alles moet geloven wat je leest. 😉
Roofdieren horen bij de natuur. Maar vanwege het gebrek aan natuurlijke vijanden worden roofdieren een steeds groter probleem voor duivenmelkers. Met name de steenmarter komt steeds vaker in de steden voor en weet de weg naar menig duivenhok te vinden. Een steenmarter bijt niet 1 duif dood om te eten maar bijt alle duiven dood om gelijk een voorraadje aan te leggen voor slechtere tijden. Je staat dan ook vreemd te kijken wanneer er geen duif meer in leven is als je het duivenhok inloopt. Je moet je duiven ook beter beschermen zeggen natuurliefhebbers dan.Maar geloof mij maar een steenmarter vreet dwars door je hok heen als hij een duifje wilt eten. Ruim 57 doden duiven op het landje bij Flevopigeon.
Op 13 jarige leeftijd is Willem begonnen met postduiven in Duivendrecht. Lid geworden bij de PV Snelle Wieken in het Café aan de omval van de fam Wassenaar in Amsterdam. In 1970 gestopt, kleine jongens worden groot en er zijn nog zoveel andere hobby’s op die leeftijd.
De Snelle Wieken wist jonge liefhebbers te inspireren om duiven te houden.
In 1990 werd er een reünie georganiseerd door de Snelle Wieken uiteraard weer in het Cafe van de familie Wassenaar en hierna werd natuurlijk weer begonnen met de duivensport. Puur vanwege de gezelligheid in het Café
In een omgebouwd strandhuisje in Ouderkerk a/d Amstel achter het huis van zijn ouders kwamen de eerste Nelles v.d Pol duiven rechtstreeks uit België. Klasbakken die tot op de dag van vandaag voor vele succes hebben gezorgd.
Vroeger zeiden ze altijd: “Als je niet van iemand kan winnen, kun je maar beter gaan samenwerken.” Dat deed ik dan maar, en ik kwam terecht bij een fantastische Amsterdammer die me alles bijbracht over de duivensport. Wat waren dat mooie tijden.
Ik herinner me nog hoe we samen de hokken schoon maakten en de duiven verzorgden. Die eindeloze gesprekken over onze vluchtprestaties en onze favoriete duiven, ik krijg er nog steeds kippenvel van. Als ik terugdenk aan Jan Kneppers kan ik haast niet geloven dat het alweer zo lang geleden is.
Maar wat ben ik blij dat ik deze geweldige kerel heb leren kennen en hij zal voor altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben.
Mijn goede vriend Jan Kneppers, rust zacht.
Twee prachtige duiven gaan nu verder als werelds beste duif . De 17-1144360 en de 16-1125901 Op respectievelijk de negende en tiende plaats.
Bergerac – 1e-2e-3e plaats. Nationaal een 32e van 23728 duiven In de sector 3 de 8e van 7406 duiven In de regio A de 1e van 796 duiven In de regio A1 de 1e van 562 duiven In de afd 7 2e van 2141 duiven In de Fondclub Gooi en Eemland – 1ste plaats
Perigueux – 2de plek en in sector drie 2de van 7095 duiven.
18 van de 19 duiven in de prijzen In onze club deden we het heel goed met 18 van de 19 duiven in de prijzen. Met onze tweede aangewezene op de eerste plaats.
Een knal vroege duif in lelystad op 04.43 de verste afstand van afdeling 7 Op de derde en vierde plaats.
Met de welbekende drie drietjes op de vijfde plaats bij Nederlands allerbeste Midfond duiven
Zes mee en zes in de prijzen maar het mooiste is toch wel dat we in afdeling 7 regio A1. Met de wederom ongeëvenaarde drie drietjes de allereerste prijs scoren. Wat een ongelofelijke topduif.
Op 19 Juli wist de 432 een fantastische prestatie neer te zetten.. Onder de naam Flevo Flyers, bestaande uit de combinatie Flevopigeon en Paul Steenbergen wisten we de hoofdprijs te winnen.
De Lomperd, een top doffer die samen met zijn broer de 702 als een rode lijn in mijn kolonie duiven is terug te vinden. Deze twee doffers hebben vele kampioenen grootgebracht. Uitstekende genen die sterk verankerd zijn in mijn kolonie postduiven.
