Willem van Dam

De column van Ome Willem

Terugblik op het afgelopen seizoen

Jonge Duiven Met Een Oude Ring: Een Eerlijke Evaluatie.

Het afgelopen seizoen bracht de nodige uitdagingen met zich mee voor onze jonge duiven met een oude ring. Laten we eerlijk zijn, aanvankelijk was het misschien een beetje teleurstellend, maar laten we eens nader bekijken of dit wel terecht is.

Ik begon met een enthousiaste groep van 11 jonge duiven, die vanaf de allereerste Vitesse-vlucht telkens werden geconfronteerd met een oostelijke wind. Dit was niet bepaald gunstig voor hun ontwikkeling. Bovendien kwam het volgende probleem om de hoek kijken: de jonge doffertjes, die slechts zo’n 15 weken oud waren, moesten worden ingekorfd bij de oudere doffers. Dit was een zware opgave voor hen, om te concurreren met de ervaren doffers.

Desondanks deden ze waardevolle ervaring op tijdens de vit/midfond-vluchten en maakten ze zelfs enkele uitstapjes naar Melun met Brabant 2000. Uiteindelijk bleven er van de oorspronkelijke 11 jonge duiven nog 6 over, waarvan ik overtuigd ben dat ze volgend jaar voor plezier en succes zullen zorgen. Het zou echter nog bevredigender zijn geweest als we een paar keer een vroege prijs hadden gewonnen.

Wat betreft dit ploegje jonge duiven, moeten we echter ook naar onszelf kijken. Het is begrijpelijk dat er geen echte kopduiven uit zijn voortgekomen. Soms, als dingen niet gaan zoals gehoopt, zijn we snel geneigd om in de knoop te raken met gedachten en overal aan te twijfelen. Zo begon ik deze jonge duiven te voeren als oude duiven, terwijl ze eigenlijk dezelfde leeftijd hadden als de jonge duiven die lichter en specifieker werden gevoerd, en zij presteerden juist uitstekend. Als je ze te zwaar voert, vliegen ze simpelweg geen prijzen meer. Het was dom van me om in deze val te trappen, en dat had nooit mogen gebeuren.

Een Nieuw Begin met Onbekende Duiven

Maar er waren ook lichtpuntjes en waardevolle lessen. Zo begon ik met een geheel nieuwe groep duiven waarover ik niets wist. Deze jonge duiven werden geschonken door verschillende liefhebbers, en tot mijn verrassing bevatten ze veel Calis- en Rigter-duiven. Hoewel ik geen idee had of ze bij mijn systeem pasten, besloot ik ze een kans te geven.

Sommige mensen twijfelden aan deze duiven, bewerend dat ik niet de bijbehorende liefhebbers had, dat je zonder hun specifieke systeem geen succes zou behalen, of dat ze te gevoelig waren voor coli. Maar ik doorzag deze vooroordelen al snel. Deze duiven blijken gewoon toppers te zijn, met kwaliteit en potentie voor de toekomst. Ook prima passend bij mijn systeem van duiven houden.

Mijn eigen systeem van duiven houden is wellicht niet gangbaar, maar ik ben er vastberaden in. Duiven die mijn aanpak niet aankunnen, hebben geen plaats in mijn hok, ongeacht hun afkomst.

Alles begint al bij het spenen. Zodra de jonge duiven zelfstandig kunnen eten en drinken, verdwijnen de voerbakken uit het hok en blijft de voederplank bewust onaangeroerd, zodat het voer zich vermengt met hun uitwerpselen. Hetzelfde geldt voor de drinkbakken, die ik alleen bijvul zonder ze schoon te maken. Ja, er zijn weleens duifjes die niet helemaal in orde lijken, maar een echte coli-uitbraak is al heel lang niet meer voorgekomen. Sterker nog, de laatste jaren heb ik helemaal geen coli meer in mijn hokken gezien. Dit is iets wat veel duivenmelkers met brandschone hokken en medicijnkasten vol medicijnen niet kunnen zeggen.

Resultaten en Prestaties: Een Seizoen om Trots Op Te Zijn

We kunnen met tevredenheid terugkijken op een seizoen met onze jonge duiven, met mooie resultaten zoals twee keer de eerste plaats in regio Noord, zowel een derde plek onaangewezen als aangewezen in regio Noord, en maar liefst drie duiven bij de top negen duifkampioenen, waarvan twee met 9 prijzen uit 9 vluchten. Ook mogen we niet vergeten dat we met 32 duiven begonnen en er 29 hebben weten te behouden.

Bovendien heb ik genoten van het hok van Ton, waar we met 10 duiven zijn gestart, voornamelijk afkomstig van Edward,uit zijn Calis-duiven. We hoorden vaak dat hij de grootmeesters heeft verslagen. En dan hebben we nog de tweede duifkampioen in regio Noord, zelfs de vijfde in de hele afdeling 7. Dit is een indrukwekkende prestatie, vooral als je bedenkt dat we nog steeds 9 van de 10 duiven hebben.

Kortom, dit seizoen bracht uitdagingen, leermomenten en hoogtepunten met zich mee. Nu kijken we uit naar het volgende seizoen, vol nieuwe kansen en avonturen.

Leesvoer

In Memoriam: Joop Dok

Verlies is een onvermijdelijk deel van het leven, en op 22 juli bereikte ons het droevige nieuws van het overlijden van Joop Dok. Een naam

Lees verder »

Het gaat geweldig

Ik moet eerlijk zeggen dat ik enorm geniet van deze nieuwe benadering van het houden van duiven. Het is even wennen geweest, maar de relaxte

Lees verder »

Rectificatie

En dan staan we weer eens in het spoor der kampioenen. Dit keer als grootmeester E23 Gien. Dat is toch wel weer leuk. Alleen wat minder leuk is, dat er staat dat na alle ellende met de steenmarter. Ik weer op weg ben geholpen door Robin Rigter en de combinatie H. en G. Calis. Daar is niks van waar natuurlijk. De oplettende lezers van dit blog weten hoe het echt in elkaar zit.  Ik heb duiven gekregen van Ferry de Kok en Bert de Klerk. Ferry de Kok heeft duiven uit de lijnen van Robin Rigter en Gerard en Harold Calis.

Beetje verwarrend maar zo zit het dus echt in elkaar.  Bewijst maar weer dat je niet alles moet geloven wat je leest. 😉

Steenmarters rukken op

Roofdieren horen bij de natuur. Maar vanwege het gebrek aan natuurlijke vijanden worden roofdieren een steeds groter probleem voor duivenmelkers. Met name de steenmarter komt steeds vaker in de steden voor en weet de weg naar menig duivenhok te vinden. Een steenmarter bijt niet 1 duif dood om te eten maar bijt alle duiven dood om gelijk een voorraadje aan te leggen voor slechtere tijden. Je staat dan ook vreemd te kijken wanneer er geen duif meer in leven is als je het duivenhok inloopt. Je moet je duiven ook beter beschermen zeggen natuurliefhebbers dan.Maar geloof mij maar een steenmarter vreet dwars door je hok heen als hij een duifje wilt eten. Ruim 57 doden duiven op het landje bij Flevopigeon.

willem van dam

Op 13 jarige leeftijd is Willem begonnen met postduiven in Duivendrecht. Lid geworden bij de PV Snelle Wieken in het Café aan de omval van de fam Wassenaar in Amsterdam. In 1970  gestopt, kleine jongens worden groot en er zijn nog zoveel andere hobby’s op die leeftijd.

De Snelle Wieken wist jonge liefhebbers te inspireren om duiven te houden.

In 1990 werd er een reünie georganiseerd door de Snelle Wieken uiteraard weer in het Cafe van de familie Wassenaar en hierna werd natuurlijk weer begonnen met de duivensport. Puur vanwege de gezelligheid in het Café

In een omgebouwd strandhuisje in Ouderkerk a/d Amstel achter het huis van zijn ouders kwamen de eerste Nelles v.d Pol duiven rechtstreeks uit België. Klasbakken die tot op de dag van vandaag voor vele succes hebben gezorgd.

Roofvogels blijven toeslaan

0
Postduiven dit jaar vermoord door hongerige roofvogels bij ons op het Landje. Niet iets waar we blij mee zijn maar keiharde werkelijkheid waar we elk jaar weer mee moeten dealen net als vele van onze collega duivenmelkers. Wordt er een Chihuahua opgevreten door een wolf is Nederland te klein. Wordt er een schaap doodgebeten, krijgt de schaapsherder een vergoeding. Tegen duivenmelkers wordt er gezegd niet zeuren dat is de natuur, leer ermee omgaan.

Jan Kneppers


Vroeger zeiden ze altijd: “Als je niet van iemand kan winnen, kun je maar beter gaan samenwerken.” Dat deed ik dan maar, en ik kwam terecht bij een fantastische Amsterdammer die me alles bijbracht over de duivensport. Wat waren dat mooie tijden. 

Ik herinner me nog hoe we samen de hokken schoon maakten en de duiven verzorgden. Die eindeloze gesprekken over onze vluchtprestaties en onze favoriete duiven, ik krijg er nog steeds kippenvel van. Als ik terugdenk aan Jan Kneppers kan ik haast niet geloven dat het alweer zo lang geleden is. 

 Maar wat ben ik blij dat ik deze geweldige kerel heb leren kennen en hij zal voor altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben. 

Mijn goede vriend Jan Kneppers, rust zacht.

Zijn er nog echte polderduiven?

Nelles van de Pol duiven

Door Nelles van de Pol duiven te kruisen met een overnacht lijn die is opgezet uit de soorten van Slabbers, Saya en Looijmans is een eigen soort ontstaan die tot de dag van vandaag nog steeds fantastisch presteert.  

De twee stamvaders

In 2008 is de 1365701 en de 1365702 geboren. Deze twee broers bewezen op alle afstanden prijs te kunnen vliegen. Behalve dat deze twee broers uitblonken op de wedstrijden zijn ze nog eens buitengewoon vitaal en super gezond. Al snel was het dan ook de bedoeling om hiermee een eigen lijn te gaan maken.  

Dagfond toppers

Speciaal voor de dagfond zijn de 701 en 702 terug gekruist op de Nelles van de Pol duiven. Daarnaast zijn er duiven bij gehaald zoals Gaby Vandenabeele en v.Loon duiven via Henk Joffer uit Lelystad en Geurt Doppenberg uit Nijkerk.   De duiven die hier uit zijn voortgekomen voldoen fantastisch op de dagfond en het belangrijkste. De nakomelingen zijn altijd kerngezond en herstellen zeer snel na een zware wedstrijd. Voor zowel de kweek of als wedstrijdduif een heerlijke stam duiven om op het hok te hebben. De laatste jaren hebben we ook nauwelijks nog een duif verspeeld.  

Overnacht crackers

Door de nakomelingen uit de 701 en de 702 tegen elkaar te zetten. Zijn we er achter gekomen dat deze duiven behalve voor de dagfond ook prima geschikt zijn voor de ochtend en middag lossingen op de overnacht vluchten. Het bewijs is er met een 11e Z.L.U Mont de Marsan en een 4e in afdeling 7 op St Vincent. Ook bij onze Poolse duivenvriend Waldemar Rudnicki zijn met deze duiven bijzonder goede resultaten behaald. We weten ook allemaal hoe de Poolse duiven s’morgens vroeg gelost worden en weer of geen weer, wel s’avonds klokken.  

Eénhok races

De nakomelingen van de 701 en 702 zijn gekruist met duiven van top liefhebbers zoals Pieter Woord uit Urk en Gert Jan Richter uit Amstelveen waar ook de 621 lijn van Gebr Jacobs in terug te vinden is. Maar ook duiven van Bert de Klerk uit Almere zijn gekruist met deze duiven met geweldige resultaten tot gevolg. Omdat iedereen geweldige resultaten kan behalen met deze duiven is besloten om in 2018 mee te gaan doen met éénhok races wat een prachtige Benzing klok heeft opgeleverd.  

Kleine greep uit vele successen

Worlds Best Pigeon

Twee prachtige duiven gaan nu verder als werelds beste duif . De 17-1144360 en de 16-1125901 Op respectievelijk de negende en tiende plaats.

Nationaal Bergerac

Bergerac – 1e-2e-3e plaats. Nationaal een 32e van 23728 duiven In de sector 3 de 8e van 7406 duiven In de regio A de 1e van 796 duiven In de regio A1 de 1e van 562 duiven In de afd 7 2e van 2141 duiven In de Fondclub Gooi en Eemland – 1ste plaats

Nationaal Perigueux

Perigueux – 2de plek en in sector drie 2de van 7095 duiven.

Quievrain

18 van de 19 duiven in de prijzen In onze club deden we het heel goed met 18 van de 19 duiven in de prijzen. Met onze tweede aangewezene op de eerste plaats.

Limoges

Een knal vroege duif in lelystad op 04.43 de verste afstand van afdeling 7 Op de derde en vierde plaats.

Olympiade duif 2019

Met de welbekende drie drietjes op de vijfde plaats bij Nederlands allerbeste Midfond duiven

Niergnies

Zes mee en zes in de prijzen maar het mooiste is toch wel dat we in afdeling 7 regio A1. Met de wederom ongeëvenaarde drie drietjes de allereerste prijs scoren. Wat een ongelofelijke topduif.

One loft race Griekenland

Op 19 Juli wist de 432 een fantastische prestatie neer te zetten.. Onder de naam Flevo Flyers, bestaande uit de combinatie Flevopigeon en Paul Steenbergen wisten we de hoofdprijs te winnen.

De lomperd

De Lomperd, een top doffer die samen met zijn broer de 702 als een rode lijn in mijn kolonie duiven is terug te vinden.

Deze twee doffers hebben vele kampioenen grootgebracht. Uitstekende genen die sterk verankerd zijn in mijn kolonie postduiven.

Waardoor ik ondanks de talloze roofvogel aanvallen altijd bij de betere spelers in de regio ben gebleven.